×
Το DDP σημαίνει Παράδοση με Πληρωμένους Δασμούς, ο οποίος είναι ένας από τους διεθνείς εμπορικούς όρους που καθορίζονται από το ICC, όπου ο πωλητής αναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα. Όταν πραγματοποιείται συναλλαγή με όρους DDP, ο πωλητής αναλαμβάνει κάθε κίνδυνο και κόστος που σχετίζεται με τη μεταφορά των προϊόντων στον τόπο που επιθυμεί ο αγοραστής. Αυτό σημαίνει ότι καλύπτει τα έξοδα μεταφοράς, διασφαλίζει την ασφάλιση, αναλαμβάνει την εξαγωγική και εισαγωγική τεκμηρίωση, καθώς και την πληρωμή όλων των εφαρμόσιμων δασμών και φόρων κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Για τους αγοραστές, αυτή η διάταξη σημαίνει ότι λαμβάνουν τα αγαθά τους χωρίς να ανησυχούν για απρόβλεπτα έξοδα ή προβλήματα στο τελωνείο. Λόγω όλων αυτών των υποχρεώσεων, το DDP κατατάσσεται ανάμεσα στους πιο απαιτητικούς όρους Incoterms για τον πωλητή, αλλά προσφέρει πραγματική ευκολία στον αγοραστή.
Το DDP βρίσκεται στο αντίθετο άκρο του φάσματος σε σύγκριση με επιλογές όπως το DAP (Παραδόθηκε Στο Σημείο) όπου οι αγοραστές αναλαμβάνουν όλη την τελωνειακή τεκμηρίωση και τις υποχρεώσεις, ή το EXW (Εκ Εργοστασίου) όπου οι αγοραστές αναλαμβάνουν ουσιαστικά τα πάντα, από την παραλαβή των εμπορευμάτων στο εργοστάσιο μέχρι τη διευθέτηση της μεταφοράς. Αυτό που κάνει το DDP διαφορετικό είναι ότι οι πωλητές πρέπει να αντιμετωπίσουν όλα τα τελωνειακά θέματα και να πληρώσουν κάθε φόρο που απαιτείται από το νόμο. Αυτή η διάταξη παρέχει ηρεμία στους αγοραστές, αφού γνωρίζουν ακριβώς ποιο θα είναι το συνολικό κόστος τους όταν φτάσουν τα εμπορεύματα. Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα για τους πωλητές που δεν είναι εξοικειωμένοι με την τοπική νομοθεσία σε διαφορετικές χώρες. Αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα με απρόβλεπτα τέλη και περίπλοκη τεκμηρίωση, τα οποία μπορούν να μειώσουν τα κέρδη ή ακόμη και να οδηγήσουν σε ζημιές αν κάτι πάει στραβά.
Όταν εργάζονται υπό όρους DDP, οι πωλητές αναλαμβάνουν αρκετές ευθύνες. Πρέπει να διαχειρίζονται τη μεταφορά από πόρτα σε πόρτα, να εξασφαλίζουν τις απαραίτητες άδειες εξαγωγής και εισαγωγής, να υποβάλλουν δασμολογικές δηλώσεις, να υπολογίζουν και να πληρώνουν όλους τους δασμούς και τους φόρους εισαγωγής, και τέλος να συντονίζουν την πραγματική παράδοση. Σύμφωνα με την έκθεση International Trade Compliance Benchmarks του 2024, για να λειτουργεί σωστά η DDP, οι πωλητές πρέπει να διατηρούν ενημερωμένα τα εγγυητικά τους για εισαγωγές και να συμμορφώνονται με όλους τους κανόνες της χώρας προορισμού. Αντίθετα, οι αγοραστές έχουν πολύ λιγότερα να ανησυχούν. Οι κύριες ευθύνες τους περιλαμβάνουν την παροχή ακριβών στοιχείων παράδοσης, τη διοργάνωση της εκφόρτωσης μόλις τα εμπορεύματα φτάσουν και τον έλεγχο ότι όλα έχουν φτάσει χωρίς ζημιές. Αν και αυτός ο ξεκάθαρος διαχωρισμός ρόλων μπορεί να διευκολύνει σημαντικά τις διεθνείς αγορές, επιβάλλει σημαντική πίεση στους πωλητές να διαθέτουν αξιόπιστα συστήματα εφοδιαστικής αλυσίδας και βαθιά γνώση των απαιτήσεων συμμόρφωσης σε διαφορετικές αγορές.
Πολλοί πωλητές δεν συνειδητοποιούν πόσο επικίνδυνο είναι το να πωλούν με όρους DDP, αφού τελικά πληρώνουν για όλα, από τους εισαγωγικούς δασμούς μέχρι τους τοπικούς φόρους και τα έξοδα αποστολής. Υπάρχουν πολλές κρυφές παγίδες που περιμένουν να πιάσουν τους εξαγωγείς. Οι ισοτιμίες συναλλάγματος μπορούν να μεταβάλλονται δραματικά, οι αποθήκες χρεώνουν επιπλέον όταν τα εμπορεύματα παραμένουν καθυστερώντας στο τελωνείο, και οι μεταφορείς μερικές φορές επιβάλλουν απρόσμενα τέλη για τη διαχείριση δηλωμένων δασμών. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε πέρυσι, σχεδόν επτά στις δέκα αποστολές DDP είχαν τελικό κόστος κατά 12% έως 15% υψηλότερο από την αρχική προσφορά. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των επιπλέον εξόδων οφείλεται στα δύσκολα τελικά τέλη παράδοσης και στη διεκπεραίωση των κατάλληλων τελωνειακών εγγυήσεων. Το πρόβλημα συνήθως προκύπτει επειδή οι εταιρείες δεν παρακολουθούν τους διαρκώς μεταβαλλόμενους δασμούς ή τις εποχιακές προσαρμογές δασμών στη χώρα προορισμού των προϊόντων τους.
Η χρήση λανθασμένου κωδικού HS για προϊόντα που αποστέλλονται με όρους DDP μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Τα τελωνεία μπορεί να ελέγξουν την αποστολή, να επιβάλουν πρόστιμα ή ακόμη και να κατασχέσουν τα εμπορεύματα. Σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων, οι λανθασμένες κατηγοριοποιήσεις είχαν ως αποτέλεσμα την επιβολή επιπλέον δασμών ύψους πάνω από 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023. Οι αποστολές DDP εμφανίζουν υψηλότερο κίνδυνο, επειδή πολλοί πωλητές απλώς δεν γνωρίζουν αρκετά για τις απαιτήσεις εισαγωγής που έχουν οι διάφορες χώρες. Ένα άλλο πρόβλημα προκύπτει από την υποτίμηση αντικειμένων, δηλώνοντάς τα φθηνότερα από την πραγματική τους αξία για να εξοικονομηθούν δασμοί. Όταν τα τελωνεία εντοπίσουν αυτές τις αντιφάσεις με τα αυτοματοποιημένα τους συστήματα, όλοι όσοι εμπλέκονται τιμωρούνται με πρόστιμα και υποφέρουν ζημιά στη φήμη τους στην αγορά.
Περίπου το 38 τοις εκατό των αποστολών DDP καθυστερεί λόγω προβλημάτων με τα χαρτιά. Μιλάμε για ελλιπείς πιστοποιητικά προέλευσης, λανθασμένους αριθμούς στους εμπορικούς τιμολογισμούς ή μη πλήρη έντυπα ασφαλείας για εισαγωγές. Αυτό συμβαίνει συχνά σε εταιρείες που αποστέλλουν αγαθά μεταξύ διαφορετικών χωρών, αλλά δεν διαθέτουν κατάλληλα συστήματα συμμόρφωσης. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα δυσκολίες εδώ, καθώς οι περισσότερες δεν έχουν ανθρώπους πλήρους απασχόλησης που να ασχολούνται με θέματα διεθνούς εμπορίου. Όταν ο τελωνιακός έλεγχος σταματήσει αποστολές για διόρθωση εγγράφων, συνήθως χρειάζονται περίπου 3 έως 7 εργάσιμες ημέρες. Αυτό δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις αλυσίδες εφοδιασμού και προσθέτει χρεώσεις αποθήκευσης κατά την αναμονή. Και θυμηθείτε, σύμφωνα με τους κανόνες DDP, όλα αυτά τα επιπλέον έξοδα βαραίνουν αποκλειστικά τον πωλητή.
Πολλοί άνθρωποι μπερδεύονται σχετικά με την αποστολή DDP, νομίζοντας ότι επειδή πουλούν κάτι από το εξωτερικό, γίνονται αυτόματα νομικοί εισαγωγείς καταχώρισης. Αλλά εδώ είναι που τα πράγματα δυσκολεύουν. Σύμφωνα με τους κανόνες των ΗΠΑ, ο πραγματικός εισαγωγέας καταχώρισης πρέπει να έχει συνδέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε μέσω κατοικίας είτε μέσω επιχειρηματικής παρουσίας. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν οι πωλητές από το εξωτερικό ξεχνούν αυτό; Χρειάζονται κάποιον τοπικό που να μπορεί να αναλάβει αυτές τις υποχρεώσεις — συνήθως έναν εξουσιοδοτημένο μεσίτη δασμών ή άλλον εγχώριο εκπρόσωπο που δρα εκ μέρους τους. Πολλοί όμως παραλείπουν εντελώς αυτό το βήμα. Και μαντέψτε τι; Αν προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα στο τελωνείο, το άτομο που λαμβάνει την αποστολή βρίσκεται με όλα τα νομικά προβλήματα, ανεξάρτητα από το τι συμφωνήθηκε μεταξύ αγοραστή και πωλητή στους όρους της σύμβασης.
Όταν εργάζονται σύμφωνα με τους όρους DDP, οι πωλητές πρέπει να ακολουθούν αυτό που ονομάζεται πρότυπο «λογικής προσοχής», όπως ορίζεται από την Ακτοφυλακή και τη Συνοριακή Υπηρεσία των ΗΠΑ (CBP). Αυτό σημαίνει βασικά ότι πρέπει να τηρούν τις σωστές διαδικασίες όσον αφορά την κατηγοριοποίηση των αγαθών, τη σωστή αξία τους και τη δήλωση της προέλευσής τους. Εάν οι εταιρείες δεν τηρήσουν αυτούς τους κανόνες, μπορεί να υποχρεωθούν να πληρώσουν πρόστιμα που αντιστοιχούν στη συνολική αξία της αποστολής. Σύμφωνα με ειδικούς στη συμμόρφωση εμπορίου, περίπου το 30% όλων των προστίμων τελωνείου οφείλεται σε λάθη στην αξιολόγηση ή σε λανθασμένες κατηγοριοποιήσεις για εισαγωγές DDP, όπως αναφέρθηκε στην Ανάλυση Εμπορικών Κινδύνων το 2023. Και εδώ είναι κάτι σημαντικό: ακόμη κι αν υπάρχουν συμβόλαια που προσφέρουν κάποια προστασία, το πρόσωπο ή η εταιρεία που αναγράφεται ως Εισαγωγέας Καταχώρισης έχει νομική ευθύνη να αποδείξει ότι έλαβε τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με τους κανονισμούς εισαγωγής.
Στις περισσότερες ρυθμίσεις DDP, ο πωλητής συνήθως είναι ο Εισαγωγέας Καταχώρισης (IOR), αλλά οι αμερικανικοί νόμοι μπορούν να κάνουν τους αγοραστές υπεύθυνους αν οι πωλητές δεν ορίσουν σωστά κάποιον εντός της χώρας για να αναλάβει τις εισαγωγές. Το άτομο που ορίζεται ως IOR πρέπει να φροντίσει για όλα όσα σχετίζονται με την εισαγωγή αγαθών στις ΗΠΑ, από τη σωστή πληρωμή δασμών μέχρι τη διασφάλιση ότι τα έγγραφα αντιστοιχούν στα πραγματικά αποστέλλομενα αγαθά, καθώς και την τήρηση όλων των κανόνων ασφαλείας προϊόντων. Δεδομένου ότι η Υπηρεσία Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων επιμένει να υπάρχει IOR εδρεύων στις ΗΠΑ, οι εταιρείες εκτός των ΗΠΑ πρέπει να ορίζουν επίσημα έναν εγγεγραμμένο τελωνειακό πράκτορα για αυτόν τον ρόλο. Αν παραλείψουν αυτό το βήμα, μαντέψτε ποιος τελικά αναλαμβάνει την ευθύνη; Ναι, θα ήταν ο αγοραστής που θα οριζόταν αυτόματα ως IOR.
Όταν οι πωλητές δεν διαθέτουν λειτουργίες στις Ηνωμένες Πολιτείες ή απλώς ξεχνούν τις υποχρεώσεις τους ως IOR, συχνά οι αγοραστές αναλαμβάνουν από προεπιλογή το ρόλο του IOR. Ο οργανισμός CBP δεν διστάζει να επιδιώξει τον αποδέκτη με ποικίλες ποινές, βαριές χρηματικές προστιμώσεις ή ακόμη και να αποκτήσει κατοχή του φορτίου, εάν ο επίσημος IOR δεν μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα συμμόρφωσης. Τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα δύσκολα για τους αγοραστές που παρεμβαίνουν και βοηθούν στην παροχή πληροφοριών του προμηθευτή ή συμπληρώνουν μέρη των τελωνειακών εντύπων, καθώς δημιουργείται η εντύπωση ότι μοιράζονται κάποιο επίπεδο ευθύνης. Και εδώ είναι που μερικές φορές η κατάσταση γίνεται άδικη – οι αγοραστές μπορεί να υποστούν συνέπειες για λάθη που αρχικά δεν ήταν δική τους ευθύνη.
Για να μειωθεί η έκθεση, οι αγοραστές θα πρέπει:
Επιπλέον, η χρήση τεχνολογίας για παρακολούθηση αποστολών σε πραγματικό χρόνο και επιτήρηση της συμμόρφωσης βελτιώνει την ορατότητα στην κατάσταση τελωνείου και βοηθά στον εντοπισμό επικίνδυνων σημείων πριν φτάσουν τα εμπορεύματα.
Όταν εξετάζει κάποιος τους κινδύνους που συνδέονται με την αποστολή DDP, οι εταιρείες πρέπει να ξεκινούν ελέγχοντας τι είδους δασμοί εισαγωγής, φόροι και επιπλέον χρεώσεις μπορεί να εφαρμόζονται μόλις τα εμπορεύματα φτάσουν στον τελικό προορισμό. Τα στοιχεία μας δείχνουν επίσης κάτι ενδιαφέρον. Σύμφωνα με πρόσφατες εμπορικές αναφορές, περίπου το 27 τοις εκατό όλων των αποστολών DDP κοστίζει περισσότερο από ό,τι αναμενόταν, είτε λόγω λανθασμένης κατηγοριοποίησης στους δασμούς είτε λόγω διαφωνίας για την αξία τους. Οι έξυπνες επιχειρήσεις σχεδιάζουν εκ των προτέρων για διάφορες καταστάσεις όπου οι συναλλαγματικές ισοτιμίες αλλάζουν απροσδόκητα, εισάγονται νέοι δασμοί ξαφνικά ή αντιμετωπίζουν απρόσμενα ποινές αντι-ντάμπινγκ από ξένες κυβερνήσεις. Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν πραγματικά το ποσό που καταλήγει στο τελικό κέρδος όταν τα προϊόντα φτάσουν στον τελικό προορισμό.
Η ύπαρξη ενός στιβαρού πλαισίου αξιολόγησης κινδύνων κάνει τη διαφορά όταν πρόκειται για τη σωστή διαχείριση του DDP. Τα καλά πλαίσια συνήθως περιλαμβάνουν τυποποιημένες λίστες ελέγχου που βοηθούν στην αξιολόγηση της πραγματικής ικανότητας των προμηθευτών, στην κατανόηση των κανονισμών που ισχύουν στον προορισμό και στον εντοπισμό πιθανών προβλημάτων στην αλυσίδα εφοδιασμού. Αυτά τα συστήματα πρέπει να μπορούν να διαχειρίζονται τόσο αριθμητικά δεδομένα, όπως η οριοθέτηση ορίων για τις μεταβολές κόστους, όσο και πιο ευέλικτα ζητήματα, όπως η πιθανότητα πολιτικών αναταραχών ή η εμφάνιση νέων κανονισμών από το πουθενά. Οι εταιρείες που διενεργούν τακτικά δοκιμές αντοχής χρησιμοποιώντας πραγματικές καταστάσεις από τη δική τους εμπειρία, συνήθως ανακαλύπτουν ελλείψεις στις προστασίες τους πολύ πριν αυτές οι ελλείψεις μετατραπούν σε ακριβά προβλήματα στο μέλλον.
Η ύπαρξη σαφών όρων στις συμβάσεις βοηθά πραγματικά στη μείωση των κινδύνων DDP. Η συμφωνία θα πρέπει να καθορίζει ποιος αναλαμβάνει τις δασμολογικές διαδικασίες, ποιος πληρώνει τους δασμούς και ποιος υποβάλλει τα απαραίτητα έγγραφα. Είναι λογικό να περιλαμβάνονται παράγραφοι σχετικά με το τι συμβαίνει αν οι δαπάνες αυξηθούν απροσδόκητα, ποιος επιβαρύνεται με πρόστιμα και πώς θα διευθετούνται οι διαφωνίες. Όταν και οι δύο πλευρές βλέπουν με ακρίβεια τι πρέπει να πληρώσουν και ποια έγγραφα απαιτούνται, μειώνονται οι εκπλήξεις αργότερα. Αυτή η διαφάνεια εμποδίζει και τις δύο πλευρές να αντιμετωπίσουν απρόβλεπτους λογαριασμούς ή να αντιμετωπίσουν προβλήματα με τις ρυθμιστικές διατάξεις στο μέλλον.
Νέα τεχνολογικά εργαλεία καθιστούν πλέον δυνατή την παρακολούθηση της συμμόρφωσης σε πραγματικό χρόνο και τον έλεγχο των εξόδων καθ' όλη τη διάρκεια των DDP μεταφορών. Τα έξυπνα συστήματα ανιχνεύουν αυτόματα πιθανά ρυθμιστικά προβλήματα, υπολογίζουν τις πιθανές δασμολογικές υποχρεώσεις και επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να βλέπουν ακριβώς πού βρίσκονται οι αποστολές ανά πάσα στιγμή. Σύμφωνα με ενδείξεις από τη βιομηχανία, οι εταιρείες που εφαρμόζουν αυτές τις ψηφιακές λύσεις μειώνουν τις καθυστερήσεις στο τελωνείο κατά περίπου 40 τοις εκατό σε σύγκριση με τις παραδοσιακές μεθόδους χειρόγραφης τεκμηρίωσης. Επιπλέον, αυτές οι πλατφόρμες διατηρούν όλα τα απαραίτητα έγγραφα και δημιουργούν λεπτομερείς αρχειακές καταγραφές, ώστε οι επιχειρήσεις να μην χρειάζεται να βιάζονται όταν εμφανιστούν ελεγκτές ή χρειαστεί να ελέγξουν αργότερα την ιστορία της συμμόρφωσής τους.
Μια μικρή βιομηχανική επιχείρηση που εισάγει βιομηχανικό εξοπλισμό κατάφερε να αποφύγει ένα σημαντικό πρόστιμο ύψους 50.000 δολαρίων, απλώς και μόνο επειδή εντόπισε ένα λάθος στα χαρτιά πριν περάσει από το τελωνείο. Το πρόσφατο φορτίο της, αξίας περίπου 250.000 δολαρίων, είχε κολλήσει στα σύνορα επειδή οι περιγραφές στο εμπορικό τιμολόγιο δεν ταίριαζαν με αυτές που αναγράφονταν στο φορτωτικό. Αφού έκαναν πιο ενδελεχή έρευνα, η ομάδα logistics εντόπισε αντικρουόμενους κωδικούς Εναρμονισμένου Συστήματος σε όλα τα έγγραφα — κάτι που σύμφωνα με τους αυστηρότερους κανόνες τελωνειακού ελέγχου του 2024 θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε πρόστιμα. Επέλυσαν το πρόβλημα δημιουργώντας ένα σύστημα τριπλού ελέγχου, στο οποίο συγκρίνουν το τιμολόγιο με τη λίστα συσκευασίας και το φορτωτικό. Οι περισσότερες εταιρείες που αντιμετωπίζουν παρόμοια ζητήματα τελικά περιμένουν από δύο μέχρι τρεις εβδομάδες για την επίλυση, οπότε το να αποφύγουν τέτοιες καθυστερήσεις έκανε τη μεγάλη διαφορά για τις λειτουργίες τους.
Παρόλο που οι όροι DDP προορίζονται να μεταφέρουν το μεγαλύτερο μέρος των κινδύνων στον πωλητή, πολλοί αγοραστές τελικά αναλαμβάνουν το βάρος όταν προκύπτουν προβλήματα στο τελωνείο. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση συμμόρφωσης εμπορίου του 2024, σχεδόν επτά στους δέκα αγοραστές είχαν αναγκαστεί να καλύψουν ένα μέρος του λογαριασμού κατά τη διάρκεια διαφορών που σχετίζονταν με DDP, ειδικά όταν οι προμηθευτές τους δεν διέθεταν νομικές δραστηριότητες στη χώρα όπου εισήγονταν τα αγαθά. Οι τελωνειακές αρχές συνήθως απευθύνονται στον εισαγωγέα που αναφέρεται στα έγγραφα, ο οποίος στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι ο αγοραστής. Απλώς η ύπαρξη καλά διατυπωμένων όρων στη σύμβαση δεν προστατεύει από αυτή τη νομική ευθύνη. Η ίδια έρευνα έδειξε ότι επιχειρήσεις που δεν είχαν θεσπίσει κατάλληλα συστήματα διαχείρισης κινδύνων για DDP ξόδεψαν σχεδόν 50% περισσότερα χρήματα για την αντιμετώπιση ζητημάτων συμμόρφωσης σε σύγκριση με εκείνες που είχαν προγραμματίσει εκ των προτέρων και εφαρμόσει κάποια μορφή προσέγγισης διαχείρισης κινδύνων πριν προκύψουν τα προβλήματα.
Το DDP σημαίνει παράδοση με εξόφληση δασμών. Σύμφωνα με τους όρους DDP, ο πωλητής αναλαμβάνει όλους τους κινδύνους και τα έξοδα που σχετίζονται με την παράδοση των προϊόντων στον τόπο του αγοραστή, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς, της ασφάλισης, της εξαγωγικής και εισαγωγικής γραφειοκρατίας και της πληρωμής των σχετικών δασμών και φόρων.
Η κύρια διαφορά είναι ότι στο DDP, οι πωλητές αναλαμβάνουν όλη την τελωνειακή γραφειοκρατία και τους φόρους. Αντίθετα, όροι όπως το DAP (Παραδόθηκε στον Τόπο) και το EXW (Εκ Εργοστασίου) απαιτούν από τους αγοραστές να αναλάβουν διάφορα στάδια, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγικής γραφειοκρατίας και των δασμών.
Οι πωλητές διαχειρίζονται τη μεταφορά από πόρτα σε πόρτα και όλους τους δασμούς και φόρους, ενώ οι αγοραστές παρέχουν πληροφορίες παράδοσης, οργανώνουν την εκφόρτωση και ελέγχουν τα εμπορεύματα για ζημιές κατά την άφιξη.
Οι συνηθισμένοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν κρυφά κόστη λόγω των διακυμάνσεων των συναλλαγματικών ισοτιμιών και απρόβλεπτων χρεώσεων, λανθασμένης κατηγοριοποίησης δασμών, σφαλμάτων στην τεκμηρίωση που οδηγούν σε καθυστερήσεις και παρανοήσεις σχετικά με τις υποχρεώσεις του εισαγωγέα καταχωρισμένου.
Η χρήση τεχνολογίας για παρακολούθηση συμμόρφωσης και παρακολούθηση κόστους σε πραγματικό χρόνο, καθώς και η εφαρμογή σαφών συμβατικών εγγυήσεων και διαφάνειας στις συμφωνίες, μπορεί να μειώσει τους κινδύνους DDP.
