حمل و نقل هوایی به طور کلی به معنای سازماندهی نحوه انتقال کالاها توسط هواپیما، هم درون کشورها و هم بین آنهاست. کالاهای مورد انتقال میتوانند شامل هر چیزی از محصولات تازهای باشند که پیش از فاسد شدن باید سریعاً به مقصد برسند تا تجهیزات الکترونیکی گرانقیمت به ارزش چند هزار دلار. آنچه حمل و نقل هوایی را از کامیون یا کشتی متمایز میکند، اهمیت فوقالعاده سرعت است. بستهها در عرض چند ساعت به مقصد میرسند نه اینکه هفتهها طول بکشد، اما قوانین زیادی نیز باید رعایت شود، از جمله مقرراتی که توسط IATA برای اطمینان از ایمنی پروازها تعیین شده است. شرکتهای لجستیک تمام مراحل را از ابتدا تا انتها مدیریت میکنند و هواپیماها را به کامیونهایی متصل میکنند که کالاها را در محل جمعآوری کرده و دقیقاً تا درب مشتری تحویل میدهند. به عنوان مثال، حمل دارو. حدود ۶۲ درصد از این محمولهها از طریق هوایی انجام میشود، زیرا نیاز به کنترل دمای مداوم دارند و باید به سرعت به بیمارستانها برسند. این عدد از مطالعات مختلفی در مورد روندهای حمل و نقل جهانی به دست آمده است.
حملونقلکنندگان بار نقش کلیدی در مدیریت زنجیرههای تأمین پیچیده ایفا میکنند، با یافتن مسیرهای بهتر حمل و نقل و همکاری با شرکتهای حمل و نقل برای جلوگیری از تأخیرها. در دورههای شلوغی که فضای بار کم میشود، این متخصصان از قبل محلها را رزرو میکنند. آنها همچنین مشکلات گمرکی را پیش از بروز مشکل حل میکنند و برنامههای ذخیرهای دارند تا در صورت بروز مشکل — مانند تأخیر ناشی از هوای بد — بتوانند واکنش نشان دهند. هنگامی که محمولههای کوچک با هم ترکیب شده و بارهای بزرگتری تشکیل میشوند، شرکتها اغلب حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد در هزینههای حمل و نقل صرفهجویی میکنند بدون اینکه از موعد تحویل خود عقب بیفتند. بر اساس یافتههای اخیر منتشر شده در گزارش کارایی بار هوایی سال ۲۰۲۴، شرکتهایی که با حملونقلکنندگان بار همکاری میکنند، حدود ۴۰ درصد کمتر با مشکلات در مراحل بازرسی گمرکی مواجه میشوند نسبت به شرکتهایی که تمام امور را خودشان انجام میدهند. اهمیت این موضوع در بخشهایی مانند تولید خودرو آشکار میشود، جایی که حتی تأخیرهای جزئی در تأمین قطعات میتواند خطوط مونتاژ را کاملاً متوقف کند.
شرکتهای حمل و نقل هوایی همچنین الزامات تخصصی خاصی را مدیریت میکنند، از جمله پروازهای اجارهای برای ماشینآلات بزرگ یا کانتینرهای دارای سیستم تبرید (ریفریجره) برای کالاهای فاسدشدنی. این پشتیبانی تمامعیار به کسبوکارها اجازه میدهد تا بر فعالیتهای اصلی خود تمرکز کنند، در حالی که زمانبندی تحویل قابل اعتمادی تضمین میشود.
وقتی شرکتها نیاز به حمل کالا دارند، ابتدا اطلاعات بار خود مانند وزن، اندازه و زمان مورد نیاز برای تحویل را به شرکتهای حمل و نقل مختلف ارسال میکنند تا پیشنهادهای قیمت دریافت کنند. شرکتهای بزرگ لجستیک تنها به اعداد پایه توجه نمیکنند، بلکه عوامل دیگری مانند هزینههای اضافی سوخت هواپیماها و هزینههای امنیتی الزامی تعیینشده توسط IATA را نیز در نظر میگیرند. متخصصان لجستیک اغلب میتوانند نرخهای بهتری مذاکره کنند و گاهی با رزرو ظرفیت هواپیماهای آینده، تخفیفهایی بین ۱۲ تا ۱۸ درصد به دست آورند. در این مرحله معمولاً گفتوگوهایی درباره اینکه چه چیزی به عنوان استانداردهای معمول برای محمولههای خاصی که نیاز به کنترل دما دارند یا بارهای بسیار بزرگی که در کانتینرهای استاندارد جا نمیشوند، مطرح میشود.
پس از دستیابی به توافق در مورد شرایط خدمات، منتقلکنندگان بار اقدام به رزرو فضای بار در شرکتهای هواپیمایی میکنند و در عین حال با چندین محدودیت مهم سروکار دارند. آنها باید تعادل مناسبی بین حمل بار در بخش شکمی هواپیماهای مسافربری یا استفاده از هواپیمای تخصیصی باربری برقرار کنند. همچنین، زمانبندی پروازها در فرودگاههای مبدأ و مقصد نیز مهم است و همراه با آن، اخذ مجوزهای لازم برای حمل مواد خطرناک ضروری میباشد. سیستمهای رایانهای آنها در صورت تغییر غیرمنتظره برنامههای هواپیمایی، فعال شده و مسیرهای جدیدی را پیدا میکنند. بهترین منتقلکنندگان با پایش پلتفرمهای دادههای لحظهای، از مشکلات پیشی میگیرند. این امر به آنها امکان میدهد تا حدود دو روز قبل از پرواز، کمبود ظرفیت بالقوه را شناسایی کنند و در بسیاری از موارد، نرخ رزروهای گرانقیمت در آخرین لحظه را تقریباً ۴۰ درصد کاهش دهند.
حمل و نقل هوایی به سه سند اساسی متکی است:
مطالعهای از مؤسسه پونمون نشان داد که 74 درصد از تأخیرهای بار هوایی ناشی از خطاهای مدارک، مانند کدهای HS از دست رفته یا کالاهای دارای ارزش زیر حد واقعی است.
مقررات IATA نیازمند بازرسیهای اشعه ایکس و غربالگری مواد خطرناک برای تمام محمولههای هوایی هستند. محمولههای نامنطبق به طور متوسط با تأخیر 48 ساعته مواجه میشوند و جریمههای هدایت مجدد در آنها بیش از 5000 دلار آمریکا در هر حادثه افزایش مییابد، بر اساس گزارش لجستیک DHL در سال 2024. شرکتهای حمل و نقل با استفاده از چکلیست مقررات بارهای خطرناک (DGR) IATA، محمولهها را قبل از ارسال بررسی میکنند تا رد شدن آنها جلوگیری شود.
پس از بارگیری محموله به هواپیماها، کارکنان زمینی که آموزش مناسب دیدهاند، مطابق دستورالعملهای IATA برای دستگاههای بارگیری واحد عمل میکنند. این استانداردها به اطمینان از توزیع صحیح وزن در سراسر هواپیما و استفاده کارآمد از تمام فضای موجود کمک میکنند. برای اقلامی که نیاز به دمای خاصی دارند، مانند داروها، شرکتها امروزه به طور فزایندهای به حسگرهای اینترنت اشیاء متکی هستند. بر اساس دادههای اخیر IATA در گزارش سال ۲۰۲۳، حدود ۹۲ درصد از شرکتهای حمل و نقل نوعی سیستم هشدار خودکار را در صورت بروز مشکل در دما یا سایر شرایط در حین انتقال دارند. در همین حال، منتقلکنندگان بار خطوط ارتباطی خود را با افرادی که پروازها را مدیریت میکنند باز نگه میدارند تا در صورت بروز تلاطم غیرمنتظره یا تغییرات آخر لحظهای در مسیر پروازها بتوانند به سرعت واکنش نشان دهند.
شرکتهای حمل و نقل هوایی امروزه از ردیابی GPS، برچسبهای RFID و حتی فناوری بلاکچین استفاده میکنند تا بتوانند هر دقیقه وضعیت بستهها را پیگیری کنند و مطمئن شوند دربهای آنها باز نشده است. طبق تحقیقاتی که سال گذشته انجام شده، محمولههایی که از هوش مصنوعی برای ردیابی استفاده میکنند حدود ۴۳ درصد مشکل کمتری در گمرک داشتهاند، زیرا اسناد از قبل بررسی شدهاند. متخصصان لجستیک از این اطلاعات لحظهای برای تغییر مسیر بار در صورت بروز آب و هوای بد یا مشکلات مکانیکی استفاده میکنند. گاهی اوقات این کار را روزها قبل از اینکه شرکتهای هواپیمایی اعلامیههای رسمی خود را منتشر کنند، انجام میدهند. این رویکرد پیشگیرانه به طور قابل توجهی زمان انتظار را کاهش میدهد و به طور میانگین حدود نه ساعت در هر محموله صرفهجویی ایجاد میکند.
اکثر شرکتهای حمل و نقل بینالمللی ارتباطاتی با بیش از ۲۰۰ شرکت هواپیمایی مختلف ایجاد کردهاند، که این امر به آنها امکان میدهد به سرعت گزینههای جایگزین حمل بار را در صورت بروز مشکلاتی مانند وجود خاکستر آتشفشانی در هوا یا تعطیلی فرودگاهها به دلیل اعتصاب پیدا کنند. این شرکتها از این داشبوردهای زمان واقعی برای یافتن مسیرهای بهتر با توجه به هزینه و زمان مورد نیاز استفاده میکنند. به عنوان مثال، زمانی که ترافیک در مراکز اصلی انباشته میشود، هدایت بار از طریق لیژ به جای فرانکفورت معمولاً حدود ۵ تا ۶ ساعت از زمان ترخیص صرفهجویی میکند. ارتباطات بین خدمه پرواز، کارکنان انبار و دریافتکنندگان محموله به چندین زبان انجام میشود تا مشکلات به سرعت حل شوند و تحویلهای برنامهریزیشدهای که مشتریان به آنها اتکا میکنند به هم نریزند.
تواناییهای کلیدی در مدیریت ترانزیت
| فرآیند | فناوری استفاده شده | میانگین زمان صرفهجوییشده |
|---|---|---|
| تصمیمات مسیریابی مجدد | مدلهای یادگیری ماشین | ۴–۱۲ ساعت |
| اخطارهای پیشین گمرکی | اسناد بلاکچین | 8 ساعت |
| کنترل دما | حسگرهای اینترنت اشیا (IoT) | هماهنگی ۱۰۰ درصدی |
هنگامی که بار به بندر میرسد، شرکتهای حمل و نقل بلافاصله شروع به تخلیه و باز کردن کانتینرهای بزرگ ادغامی و تقسیم آنها به محمولههای جداگانه میکنند. اقلام شکننده و کالاهایی که نیاز به تحویل سریع دارند، به صورت ویژه رفتار میشوند تا بتوانند بهطور ایمن به کامیونهای در انتظار روی زمین منتقل شوند. رعایت زمانبندی دقیق برای اقلامی مانند مواد غذایی تازه یا مواقع اضطراری پزشکی که هر دقیقه مهم است، اهمیت زیادی دارد. برنامهریزی مناسب در مقصد میتواند هزینههای انبارداری را حدود ۳۰ درصد کاهش دهد و فرآیند را برای رسیدن به مقصد نهایی تسریع کند. اکثر شرکتها این روش را از دید مالی و عملیاتی هنگام بررسی جریان کلی مدیریت لجستیک، منطقی میدانند.
مشکلات حمل و نقل زمانی که هواپیماها فرود میآیند نیز پایان نمییابند، زیرا همیشه احتمال این وجود دارد که بار برای دور دیگری از بازرسیهای گمرکی کنار گذاشته شود. شرکتهای لجستیک تمامی مدارک مورد نیاز برای تحویل فیزیکی کالا از جمله تأییدیههای پرداخت عوارض گمرکی را پیگیری میکنند تا کالاها بتوانند سریعتر از فرودگاه خارج شوند. خطا در فاکتورها و کدهای اشتباه HS در واقع مشکلات نسبتاً رایجی هستند که طبق دادههای سازمان گمرک جهانی از سال گذشته، حدود یک پنجم تأخیرهای بار هوایی را به خود اختصاص دادهاند. به همین دلیل، اغلب عوامل حمل و نقل پیش از همه هزینههای عوارض را از روی مشتریان خود متقبل میشوند. این امر از نظر اقتصادی منطقی است، زیرا هزینههای انبارداری در فرودگاههای بینالمللی امروزه بسیار سریع افزایش مییابند و گاهی تنها برای ایستادن در انبار و انتظار برای ترخیص، به حدود هشتاد و پنج دلار در روز میرسند.
هنگامی که کالاها به مقصد میرسند، شرکتهای لجستیک معمولاً اسناد الکترونیکی تحویل کالا را همراه با زمانبندیهای دقیق و گزارشهای وضعیت امضا شده تحویل میدهند. بسیاری از این شرکتها فراتر از تأیید پایهای تحویل کالا عمل میکنند. آنها کارهایی نظیر مدیریت مرجوعی کالاها، حل و فصل اختلافات مربوط به هزینههای انبارداری و حتی کمک به تهیه مدارک بیمه را بر عهده دارند. برای خردهفروشان آنلاین که با نرخ مرجوعی حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد مواجه هستند (بر اساس دادههای Statista از سال گذشته)، این نوع خدمات پیگیری بسیار ارزشمند است. این لایه اضافی از پشتیبانی به کسبوکارها کمک میکند تا ضمن پیمودن چشمانداز در حال تغییر قوانین تجارت بینالمللی، بهراحتی الزامات نظارتی کشورهای مختلف را رعایت کنند.
حمل هوایی شامل سازماندهی و مدیریت حمل و نقل کالاها از طریق هوایی، چه داخلی و چه بینالمللی است.
حمل و نقل هوایی از این جهت حیاتی است که امکان تحویل سریع کالاها را فراهم میکند و برای اقلام حساس به زمان مانند مواد فاسدشدنی و تجهیزات الکترونیکی ضروری است.
خدمات کلیدی شامل رعایت مقررات گمرکی، مذاکره با شرکتهای حمل و نقل، مدیریت ریسک، ردیابی لحظهای و پرداختن به نیازهای تخصصی مانند پروازهای اجارهای است.
آنها مسیرهای حمل و نقل را بهینه میکنند، با شرکتهای حمل و نقل همکاری میکنند تا از تأخیرات جلوگیری کنند و ترخیص گمرکی را مدیریت میکنند و بدین ترتیب به یک زنجیره تأمین روان کمک میکنند.
مدارک ضروری شامل فاکتور تجاری، فهرست بستهبندی و بارنامه هوایی هستند که برای یک فرآیند حمل و نقل روان ضروری و بیبدیل هستند.